Je zit wel eens op je werk of op een verjaardag en dan kan het zomaar gebeuren dat iemand vol trots zegt: “Ja, multitasken kan ik als geen ander.” Of dat iemand anders vol jaloezie zegt: “Ja, jij kunt nu eenmaal alles tegelijk. Ik niet.” Of dat er heel laatdunkend wordt gezegd: “Ja, die man van mij kan echt maar 1 ding tegelijk. Zo vermoeiend…”
Hardnekkig fabeltje
Het is niet de eerste keer dat we het erover hebben en gezien het hardnekkige fabeltje, ook zeker niet de laatste keer.
Het vermogen om alles tegelijk te kunnen doen is nog steeds iets wat geambieerd moet worden in onze maatschappij. Tien dingen kunnen doen in een tijdbestek van een kwartier waar je normaal een uur voor nodig zou hebben wordt bestempeld als knap en benijdenswaardig en iets om naar te streven.
Mythe de wereld uit
Laten we nu voor eens en voor altijd de mythe de wereld uit helpen. Multitasken is niet handig, is niet goed en moeten we gewoon niet willen. Want wat is de prijs die we betalen voor dit zogenaamd fantastische talent? Die prijs is hoog. We voelen ons onvoldaan, opgejaagd en niet gefocust. We genieten niet, we hebben geen volle aandacht. We maken geen oprechte verbinding.
Gesprek voeren
We multitasken wat af, op allerlei gebieden en in allerlei situaties. Stel, je voert een gesprek met je goede vriendin die vertelt dat ze iets naars heeft meegemaakt en jij bent ondertussen met je telefoon tussen oor en schouder geklemd soep aan het koken. Je snijdt alle groenten, loopt te klengen met de pannen en roert dat het een lieve lust is. Ondertussen gaat de deurbel. Je zet de soep zacht, en opent de deur. Het is de collecte mevrouw. Je zoekt je portemonnee terwijl je al die tijd door kletst met je vriendin.
Niemand en niets krijgt jouw volle aandacht; je vriendin niet, de soep niet en de collecte mevrouw ook niet. Je maakt met niemand verbinding.
Of stel dat je je dochter van 10 zit voor te lezen en je hoort het piepje van de wasmachine. Je springt op en zegt dat je gauw even dat kleine wasje ophangt en dat je zo terug komt. Je dochter in verwarring achterlatend…
Herkenbaar?
Bewezen
We denken dat we door alles tegelijk te doen, tijd winnen. Echter, het is wetenschappelijk bewezen dat het minutenlang duurt voordat je hersenen terug zijn op hun oorspronkelijke niveau wanneer jij terugkeert naar jouw oorspronkelijke taak. Dus behalve dat multitasken heel vermoeiend is, en een onvoldaan gevoel geeft, kost het ook nog eens heel veel tijd.
Trots
Dus in plaats van je trots te voelen dat je heel veel tegelijk kan en snel kunt schakelen, kijk eens of je één en ander juist op een andere manier kan gaan aanpakken. Maak eerst de ene activiteit af voordat je met iets anders begint. Nu snappen we heus wel dat het soms niet anders kan. Als jij een heel operationele baan hebt, waar acuut kunnen inspringen en overstappen onderdeel van je dagelijkse werk is, dan is dat zo.
Maar kijk waar je winst kunt pakken. Kijk of je iets van A tot Z kunt afmaken en kijk waar je oprechte aandacht kunt geven aan waar je mee bezig bent.
Misschien is dit wel een geweldig voornemen voor 2020. Een fijne jaarwisseling!
Hartelijke groet,
Maureen & Tammy
