Eén van onze klanten had laatst een uitdaging op zijn werk. We noemen hem Rogier. Op initiatief van een aantal collega’s had Rogier een paar veranderingen doorgevoerd in hun werksituatie. Dat is nu 3 weken geleden en iedereen is heel blij met de veranderingen en aanpassingen. De collega’s zijn allemaal gefaciliteerd en de nieuwe afspraken hebben ervoor gezorgd dat hun werk een stuk gemakkelijker en praktischer is geworden. Het heeft ze tijd en rust opgeleverd.
De praktijk bleek anders
Er is maar 1 persoon die erop is achteruit was gegaan. Je voelt hem al aankomen. Inderdaad: Rogier.
Ook al leken de wijzigingen een goede oplossing voor iedereen, drie weken verder bleek dat Rogier’s werk er door de nieuwe afspraken arbeidsintensiever en meer versnipperd en onpraktisch op was geworden. Dat was helemaal niet intentioneel. Dit had niemand van tevoren kunnen bedenken.
Dat kan ik niet maken
Rogier zat hier enorm mee. Want hij zag er tegenop om met zijn collega’s hierover in gesprek te gaan. Hij zei tegen ons: “Ze zien me aankomen. Iedereen is opgelucht en blij met de nieuwe afspraken. En dan ben ik de boeman die moet gaan zeggen dat we het weer moeten terugdraaien.”
Wij hebben Rogier de opdracht gegeven het gesprek aan te gaan. Misschien hoefde er namelijk helemaal geen sprake te zijn van terugdraaien. Rogier moest gaan kijken met welke input zijn collega’s zouden komen. Want met z’n allen weet je meer dan jij alleen. En het zijn heel welwillende collega’s. Het is een fijn team waar een goede werksfeer heerst.
Wat bleek?
De collega’s snapten hem volkomen en gingen direct in de brainstorm modus. Ze begrepen dat de bezwaren waar Rogier mee kwam, heel terecht waren en door niemand vooraf ingecalculeerd hadden kunnen worden. Dus nu zijn ze samen aan het bedenken hoe het allemaal verbeterd kan worden zodat ook Rogier tevreden kan zijn met de nieuwe situatie. Dus terwijl Rogier in een ‘wat nou als…’ en ‘ze zien me aankomen’ denktrant zat, bleek dat allemaal 100% mee te vallen.
Dus
Moraal van dit verhaal: ga het gesprek aan. En natuurlijk zal je niet altijd meedenkende, flexibele en welwillende collega’s of familieleden treffen. Maar dat weet je niet als je het niet probeert. Blijf niet eindeloos met iets lopen. Het kost je zoveel energie en in je hoofd wordt het alleen maar steeds erger.
Is er een situatie die jij eigenlijk al een tijd bespreekbaar wil maken? Kijk er eens met frisse ogen naar en ga het gesprek aan. Want als je niets doet, weet je zeker dat er niets verandert. Succes!
Hartelijke groet,
Tammy & Maureen
